سلام  خییییییییلی به سایت من خوش امدید. لطفا در نظر سنجی این سایت شرکت کنید ممنون

گيتار از قديمي ترين سازهاي شناخته شده است. اين ساز به عنوان يكي از پر طرفدار در ايران باستان و بسياري از كشورهاي خاورميانه و رم شناخته شده است.

يوناني ها دو نوع لير داشتند , يكي ليرا  و ديگري كيتارا . كيتارا به وسيله ي رومي ها تغيير شكل يافتو نام گيتار از همين كلمه مشتق شده است.

اين ساز يا  توسط رومي ها و يا در سده ي هشتم ميلادي طي حمله ي اعراب

به اسپانيا معرفي شد و در آنجا به عنوان اصلي ترين آلت موسيقي مردم مورد استفاده قرار گرفت.

اشكال موجود براي گيتار به اندازه ي اسامي شناخته شده براي آن متنوع بودند.

ولي در مجموع شكل اصلي تمامي آنها به صورت همين سازي است كه امروز در شكل پيشرفته ي خود محبوبيت و توجه خاصي را بيشتر از گذشته به خود جلب كرده است . در اسپانياي سده هاي سيزدهم و چهاردهم دو نوع ساز با نام گيتار وجود داشته است. يكي گيتارا لاتينا و ديگري گيتارا مورسكا.

به تدريج در سده هاي چهاردهم و پانزدهم پسوند هاي مورسكا و لاتينا, از دنباله ي گيتار حذف شده و در سراسر اروپا آلات موسيقي خانواده ي گيتار با اسم هايي از قبيل گيتارا, گيترنه, گيترن و شيتارا معين شدند.

بعضي از اين سازها با آرشه ( ويهوئلا ) و بعضي با مضراب و تعدادي نيز با انگشتان به معني ويهولاي دستي نواخته مي شدندكه از ويهولاي دستي نوعي گيتار پديد آمد.

گيتار حد فاصل بين گيتار هاي قديمي و گيتار كلاسيك مدرن تا ربع آخر سده يهيجدهم گيتاريست با پنج سيم و شكل ساختمان و كوك آن قرن ها بدون تغيير مانده بود با اين وجود 70 سال بعد بود كه شكل جديد گيتار كلاسيك با شش سيم به ظهور پيوست. در فاصله ي سال هاي 1770 و 1850 روي ساختمان گيتار تجربيات فراواني عمل آمد كه به خلق گيتار مدرن منجر گرديد.

بدين ترتيب اواخر سده ي 18 و آغاز سده ي 19 براي گيتار دوران تحول محسوب شد.

گيتار كلاسيك مدرن و گيتار فلامينگو و گيتار با سيم هاي فلزي و گيتار الكتريكي تماما اشكال جديد اين ساز هستند. حتي در اواسط سده ي 19 بين گيتار كلاسيك و گيتار فلامينگو كه هر دو از گيتار مورد استفاده ي اوايل سده سرچشمه گرفته اند تفاوتي وجود نداشت.

گيتار با سيم فلزي به نوبه ي خود مادر گيتار الكتريكي محسوب مي شود . نخستين گيتار آكوستيك الكتريكي سال هاي 1920 و 1930 در حقيقت گيتار هايي با سيم  هاي فلزي بودند كه تنها به يك ميكروفون مجهز شده بودند . پس از جنگ جهاني دوم گيتار هاي الكتريكي تو پر به ظهور رسيد و به قدري با گيتارهاي ديگر متفاوت بود كه اغلب به سختي مي توان آن را در رده ي ساز گيتار طبقه بندي كرد. با اين وجود تشابه نواختن اين گيتار با گيتارآكوستيك آن را در رده ي گيتار قرار مي دهد.

عاملين اصلي پيشرفت و اشاعه ي اين ساز دو گروه بودند:

گروه اول: تعداد زيادي از نوازندگان حرفه اي و اجراي رسيتال هايشان بود كه گيتار را بعنوان سازي, در تركيب سازهاي كنسرت آوردند.

گروه دوم: مردم عادي بودند كه از گيتار بعنوان سازي ساده, كه صدايي پرشور و زنده داشت, براي همراهي آوازهاي آميانه شان استفاده كردند.